Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα είναι μια επώδυνη πάθηση του ώμου που οφείλεται στην εναπόθεση αλάτων ασβεστίου (υδροξυαπατίτη) στους τένοντες του ώμου. Συσχετίζεται συχνά με φλεγμονή του ορογόνου θυλάκου και με ρήξη των τενόντων του στροφικού πετάλου. Η ακριβής αιτία της ασβεστοποιού τενοντίτιδας είναι άγνωστη. Θεωρείται ότι σχετίζεται με τη φθορά των τενόντων και με ενδοκρινολογικές διαταραχές.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ασβεστοποιού τενοντίτιδας;
Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα είναι ίσως η πιο επώδυνη πάθηση του ώμου. Ο πόνος είναι συχνά αισθητός στην κορυφή του ώμου και αντανακλά προς τα κάτω έως το χέρι. Επιδεινώνεται με την ανύψωση και τις στροφικές κινήσεις του άνω άκρου και είναι ιδιαίτερα έντονος τη νύχτα, επηρεάζοντας την ποιότητα ύπνου του ασθενούς.
Ασβεστοποιός τενοντίτιδα – Αίτια
Η ακριβής αιτία της ασβεστοποιού τενοντίτιδας δεν είναι σαφής, αλλά ορισμένοι παράγοντες που µπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξή της είναι οι εξής:
- Ηλικία: Η πάθηση είναι πιο συχνή σε άτομα άνω των 40 ετών.
- Φύλο: Οι γυναίκες παρουσιάζουν συχνότερα ασβεστοποιό τενοντίτιδα από τους άντρες.
- Τραυματισμός: Οποιαδήποτε ρήξη του τενόντιου στροφικού πετάλου του ώμου μπορεί να προσελκύσει εναπόθεση κρυστάλλων ασβεστίου στο σημείο της ρήξης.
- Υπερβολική καταπόνηση: Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις και η υπερβολική καταπόνηση των τενόντων του ώμου μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης ασβεστοποιού τενοντίτιδας.
- Ορμονικές διαταραχές: Οι ορμονικές διαταραχές (πχ διαβήτης, υποθυρεοσειδισμός) μπορεί να επηρεάσουν τον μεταβολισμό των τενόντιων και του ασβεστίου, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση ασβεστοποιού τενοντίτιδας.
Διάγνωση
Η διάγνωση τίθεται μέσω του ιστορικού, της κλινικής εξέτασης και των απεικονιστικών εξετάσεων.
Κατά την κλινική εξέταση, ο ιατρός ελέγχει τους τένοντες του στροφικού πετάλου του ώμου και αναζητά κλινικά ευρήματα που ταιριάζουν με την εικόνα της ασβεστοποιού τενοντίτιδας. Η χρήση υπερήχου στο χώρο του ιατρείου, βοηθά ιδιαίτερα τον ορθοπαιδικό να επιβεβαιώσει την παρουσία κρυστάλλων ασβεστίου στον ώμο του ασθενούς αλλά και να υπολογίσει το μέγεθος της ασβεστοποίησης.
Οι απεικονιστικές εξετάσεις μπορούν να επιβεβαιώσουν την κλινική διάγνωση. Η ακτινογραφία αναδεικνύει την παρουσία της ασβεστοποίησης και η μαγνητική τομογραφία μας επιτρέπει να ελέγξουμε την ποιότητα και την ακεραιότητα των πασχόντων τενόντων.
Πώς αντιμετωπίζεται η ασβεστοποιός τενοντίτιδα;
Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα αντιμετωπίζεται αρχικά συντηρητικά.
Οι κύριες μέθοδοι συντηρητικής θεραπείας είναι οι εξής:
- Φυσικοθεραπεία
- Αντιφλεγμονώδη φάρμακα
- Κορτικοστεροειδή: Η ενέση κορτιζόνης μπορεί να εφαρμοσθεί για τη μείωση της οξείας φλεγμονής και του έντονου πόνου, ιδιαίτερα τις πρώτες ημέρες εκδήλωσης της νόσου.
- Έγχυση πλάσματος: Η έγχυση στον ώμο πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια αποτελεί βιολογική αυτόλογη θεραπεία. Τα αιμοπετάλια έχουν την ιδιότητα να καταστέλλουν τη φλεγμονή, χωρίς να αλλοιώνουν τη σύσταση του πάσχοντος τένοντα.
Σε εμμένουσες ή υποτροπιάζουσες περιπτώσεις, η οριστική θεραπεία επιτυγχάνεται με την αρθροσκοπική αφαίρεση της επασβέστωσης. Πρόκειται για μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδο με υψηλά ποσοστά επιτυχίας. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, συνιστάται συνήθως φυσικοθεραπεία με σκοπό την αποκατάσταση και την ανάκτηση της δύναμης και της κινητικότητας του ώμου. Οι περισσότεροι ασθενείς επιστρέφουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες εντός 2-6 εβδομάδων.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον Χειρουργό Ορθοπαιδικό Γεώργιο Κόλλια. Λόγω της εμπειρίας του στην αντιμετώπιση παθήσεων του ώμου και της μετεκπαίδευσής του στη Χειρουργική του ώμου, μπορεί να σας προσφέρει άμεση και αποτελεσματική λύση στο πρόβλημά σας.