Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα ώμου περιγράφει μια χαρακτηριστική φλεγμονή κατά την οποία παρατηρείται συσσώρευση αλάτων ασβεστίου εντός της μάζας των τενόντων του ώμου. Συχνά, πρόκειται για μία εξαιρετικά επώδυνη πάθηση που περιορίζει σημαντικά τη λειτουργικότητα του άνω άκρου και επιδεινώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Ασβεστοποιός τενοντίτιδα ώμου: Συμπτώματα
Το κοινό σύμπτωμα σε ασθενείς που εμφανίζουν την πάθηση είναι ο πόνος, ο οποίος παρουσιάζει τα εξής χαρακτηριστικά:
- Πόνος στην πρόσθια και έξω επιφάνεια του ώμου
- Πόνος κατά την κίνηση του ώμου
- Πόνος κατά την ανάπαυση (σε οξείες φάσης της φλεγμονής)
- Πόνος κατά τη διάρκεια της νύχτας που ξυπνά τον ασθενή και μειώνει σημαντικά την ποιότητα του ύπνου.
Άλλα συνοδά συμπτώματα είναι:
- Αδυναμία ανύψωσης του άνω άκρου
- Δυσκαμψία της άρθρωσης του ώμου
- Αίσθημα τριγμού κατά την κίνηση του ώμου
Αίτια και παράγοντες κινδύνου
Τα ακριβή αίτια της πάθησης δεν είναι γνωστά. Ωστόσο, ξέρουμε ότι η ασβεστοποιός τενοντίτιδα παρατηρείται κυρίως σε ηλικίες μεταξύ 40 και 60 ετών, με συχνότερη εμφάνιση στις γυναίκες. Τα αίτια μπορεί να είναι:
- βλάβη στους τένοντες : χρόνια εκφύλιση, μερική ρήξη
- επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί : σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής
- μεταβολικές παθήσεις : σακχαρώδης διαβήτης, υποθυρεοειδισμός
Πως γίνεται η διάγνωση για την ασβεστοποιό τενοντίτιδα;
Ο ορθοπαιδικός αρχικά ξεκινάει με την κλινική εξέταση τους ασθενούς και ελέγχει το εύρος της κίνησης και το μέγεθος του πόνου. Μια ακτινογραφία μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό μεγάλων συσσωρεύσεων ασβεστίου και να επιβεβαιώσει την κλινική διάγνωση.
Ασβεστοποιός τενοντίτιδα ώμου: Συντηρητική θεραπεία
Σε αρκετές περιπτώσεις η συντηρητική αντιμετώπιση της πάθησης μπορεί να είναι αρκετή για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει:
- Ανάπαυση
- Αντιφλεγμονώδη φάρμακα
- Φυσικοθεραπείες, για την ανάκτηση του εύρους κίνησης
- Ένεση κορτιζόνης
- Εγχύσεις βιολογικών παραγόντων
Ασβεστοποιός τενοντίτιδα ώμου: Χειρουργική θεραπεία
Σε περίπτωση που η συντηρητική θεραπεία αποτύχει και τα επεισόδια πόνου ταλαιπωρούν τον ασθενή, τότε προτείνεται η χειρουργική αντιμετώπιση της πάθησης, με αρθροσκόπηση ώμου. Κατά την αρθροσκόπηση ώμου ο ορθοπαιδικός χειρουργός κάνει τρείς τομές στον ώμο μεγέθους πέντε χιλιοστών, από τις οποίες θα εισάγει το αρθροσκόπιο και τα χειρουργικά εργαλεία. Η προσαρτημένη κάμερα του αρθροσκοπίου επιτρέπει στον χειρουργό να εξερευνήσει την περιοχή, να αναρροφήσει τα άλατα ασβεστίου και να καθαρίσει τον πάσχοντα τένοντα.
Σε εμμένουσες περιπτώσεις, η οριστική θεραπεία επιτυγχάνεται με την αρθροσκοπική αφαίρεση της επασβέστωσης.
Ένα συγκριτικό πλεονέκτημα της αρθροσκοπικής θεραπείας έναντι της συντηρητικής αγωγής είναι ότι, κατά τη διάρκεια της αρθροσκόπησης μπορεί να γίνει παράλληλα με τον καθαρισμό της επασβέστωσης και αντιμετώπιση συνοδών παθήσεων του ώμου, όπως για παράδειγμα συρραφή ρήξης τένοντα και διάνοιξη του στενού υπακρωμιακού χώρου (ακρωμιοπλαστική).
Ο ορθοπαιδικός χειρουργός Γεώργιος Κόλλιας εξειδικεύεται στην αρθροσκόπηση ώμου με πολύχρονη εμπειρία στο εξωτερικό στις παθήσεις του ώμου.
Που οφείλεται;
Δεν υπάρχουν πάντα συγκεκριμένα αίτια, αλλά συχνά υπάρχει συσχέτιση με χρόνιο τραυματισμό του τένοντα, σακχαρώδη διαβήτη και υποθυρεοειδισμό.
Ποια είναι η πιο πιθανή ηλικία να εμφανίσω ασβεστοποιό τενοντίτιδα ώμου;
Έχει παρατηρηθεί ότι εμφανίζεται κυρίως σε ηλικίες από 40 έως 60 ετών και συχνότερα σε γυναίκες.
Πώς θα καταλάβω ότι πάσχω;
Πιθανώς να νιώσετε οξύ πόνο σε συγκεκριμένες κινήσεις του ώμου, δυσκαμψία, περιορισμό κίνησης και αδυναμία ανύψωσης του χεριού. Ο πόνος επηρεάζει και την ποιότητα του ύπνου, καθώς είναι τόσο έντονος που δεν αφήνει τον ασθενή να κοιμηθεί.
Πώς γίνεται η διάγνωση της πάθησης;
Πάντα χρειάζεται η καταγραφή του ιστορικού του ασθενούς καθώς και η κλινική εξέταση με ειδικές δοκιμασίες. Η ακτινογραφία και η μαγνητική επιβεβαιώνουν την κλινική διάγνωση.
Πώς θα το αντιμετωπίσω;
Αφού διαγνωσθείτε με αβεστοποιό τενοντίτιδα ώμου και ανάλογα με τον βαθμό σοβαρότητας της πάθησης, θα καθοριστεί και η αντίστοιχη θεραπεία. Η αρχική αντιμετώπιση είναι συνήθως συντηρητική με φάρμακα, εγχύσεις πλάσματος και φυσικοθεραπεία. Σε αποτυχία συντηρητικής αντιμετώπισης ή σε περιπτώσεις με συνοδές παθήσεις (πχ ρήξη τένοντα, αρθρίτιδα) η θεραπεία είναι επεμβατική.
